28 Temmuz 2011 Perşembe

Kocamın kankasına kıl oluyorum!

Kocamın bir tane arkadaşı var, tencere yuvarlanmış kapağını bulmuş gibi, birbirlerini çok seviyorlar. Ama ben sürekli cinsiyet ayrımcı espriler yaptığı için kendisinden pek hoşlanmıyorum. Sinir oluyorum desem daha doğru olur.  Kendisi bir emekli okul müdürü kadar bile komik olmadığı halde sürekli eşinin ev maceralarıyla ilgili espriler yaparak hem eşine kur yapar hem de onun becerisizliğinden dem vurur. Bense bu esprilerin arkasındaki yüz yıllık iğrenç düşünce kalıpları görür, içten içe nasıl bu kadar bilinçsiz olunabileceğine şaşarım.Çünkü bu arkadaş Türkiye’nin en iyi üniversitelerinden birinde okumuş, oldukça kültürlü sayılacak biridir.
Eşimin bu tür düşünsel olarak geri kalmış arkadaşlarıyla takılmak beni biraz gerse de en azından ara ara sosyalleşmek açısından iyi deyip dişimi sıkarım. Esasında beni dişimi sıkma aşamasına getiren bu sadece adamın esprileri değil biraz da karısın da bu esprilere katılarak gülmesi, eğlenmesidir. Zira karısı mürekkep yalamış biridir. 

Kocamla benzer kafa yapısına sahip olan bu adam ev işlerini kadının görevi olarak görür. Bu görüşe Allah’ın bir olduğuna inandığı kadar inanır ve hiç şüphe duymaz.  Kendisi de ara ara ev işi yapar ama bunu bir sorumluluk olarak değil eşine bir jest olarak düşünür. 
İşin kötüsü beni ve etrafındaki herkesin aynı düşünce olduğunu sanır. Tanısın tanımasın böylece hazır bir yargısı vardır ve buna göre davranmaktan çekinmez.  Ee be adam, ben modern, çalışan, üniversite mezunu bir kadınım, senin babaannenle aynı düşünce yapısına sahip  olacaksam onca yıl niye okudum, onu bırak babaannenin üzerinden 80 yıl niye geçti? 

Lütfen bir kere daha gelip, pantolonumun ütüsünde çift ütü izi vardı diye şaka yapıp gülerek, buna kızmadığın için ne kadar iyi niyetli ve sevecen bir koca olduğunu göstermeye çalışma. Çünkü sen bu esperiyi yaparken karının hizmetçi gibi her işi yapması gerektiğini düşünüyor ve dünyadaki düşünsel gelişmelerden habersiz  olduğunu ortaya koyuyorsun sadece.  Neyse işte şimdilik bu kadar ama dur! Seni yine yazacağım, öyle tek yazıyla kurtulduğunu sanma…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder